Kennismaken met ..

Maak kennis met: Stephan Laaper, programmamanager bij Kade 2.020

In de Meern woont Stephan Laaper, programma manager van Kade 2.020, met zijn vrouw en twee kinderen. Al sinds de selectie is Stephan betrokken bij dit project en daarom weet hij hier ook veel over te vertellen. Vandaag leren we hem iets beter kennen.

Hoe ben je bij Kade 2.020 terechtgekomen?

“In 2018 werkte ik al bij Sweco toen zich een marktconsultatie voordeed. Verschillende belangstellende partijen (waaronder Sweco) werden door de gemeente op de hoogte gebracht van de opkomende opdracht: de innovatieve vernieuwing van de kademuren in Amsterdam. Sweco was geïnteresseerd en ik sloot me al snel bij deze groep geïnteresseerden aan.

Op dit moment ben ik programmamanager/ projectmanager bij Kade 2.020, maar destijds heb ik een aandeel gehad in het vormgeven van de samenwerking tussen de verschillende partijen en meegedacht over de eerste concepten voor de innovatie zelf. Sweco had al snel besloten samen te willen werken met Oosterhof Holman. We wisten dat dit een goede combinatie zou zijn, maar we dachten ook: we missen misschien wel meer specifieke kennis over kademuren in de stad Amsterdam. Strackee en CMD hadden ook besloten samen te werken en juist zij doen en deden al veel funderingswerkzaamheden in Amsterdam. Samen vormden we een front dat van veel verschillende vlakken kennis had. Een samenwerking die later Kade 2.020 genoemd zou worden.”

Wat is jouw taak bij Kade 2.020?

“Ik werk zo’n anderhalf/ twee dagen per week voor Kade 2.020. In die tijd voer ik veel overleg met het doel onze oplossing toegepast te krijgen en te verbeteren. . Leuk voorbeeld zijn de overleggen met onze concullega’s G-Kracht en Koningsgracht. Ik zeg concullega’s want wij werken alle drie aan drie verschillende ontwerpen en oplossingen die deels concurrerend zijn en deels in elkaars verlengde liggen. Maar we delen ook allemaal éénzelfde doel: een zo goed mogelijke verbetering realiseren voor de vernieuwing van de kademuren. Tijdens ons vier partijen overleg (bestaande uit de drie innovatie partijen en de gemeente Amsterdam), bespreken we wat er de afgelopen tijd is gebeurd en wat we hebben geleerd. Door dit regelmatig te doen kunnen we allemaal onze oplossingen verbeteren en elkaar verder helpen. Daar is natuurlijk wel een bepaalde mate van vertrouwen voor nodig en dat is er. Natuurlijk bespreek je niet alles met elkaar , maar veel dilemma’s worden wel in gezamenlijkheid besproken en gedeeld. Je bespreekt misschien niet de berekeningen met elkaar, maar wel de denkwijze of oplossingsrichting. Hierdoor hebben we allemaal kunnen schaven aan onze eigen oplossingen. Echt een win-win situatie.”

Wat vind je het leukst aan werken bij Kade 2.020? 

“Dan moet ik zeggen: het werken aan iets dat écht heel vernieuwend is en waarmee we ook écht een kwaliteitsslag maken voor de stad. En het is urgent en actueel, de kades in Amsterdam zijn soms echt slecht en moeten bijna direct aangepakt.  Het moet gewoon echt gebeuren.

Voor de inwoners is dit natuurlijk dringend, maar ik merk ook dat mijn persoonlijke band met de stad hierin meespeelt. Ik ben geboren in Amsterdam en voel me ook een Amsterdammer. Hoewel mijn ouders rond mijn vierde levensjaar zijn verhuisd (en ik dus ook), zijn mijn opa en oma hier altijd gebleven. Het ouderlijk huis van mijn vader ligt aan de Jan van Galenstraat. Als ik naar de Lijnbaansgracht rijdt kom ik daar altijd langs. Ik heb zoveel herinneringen aan Amsterdam dat ik mij echt verbonden voel met de stad. Het gaat mij aan het hart dat er overal en nergens noodconstructies staan om de kades overeind te houden. Het is hartstikke duur en het ziet er toch ook niet mooi uit. Vanuit mijn achtergrond als civiele techneut weet je dat het beter en mooier kan. Tja, dan wil je toch gewoon ingrijpen. En dat kan ik nu.”

Van welk proces heb jij het meest geleerd?

“Dat is in de beginfase geweest. We waren bezig met het bepalen van wat nu echt ons ontwerp zou gaan worden. Hoe gaan wij de stad helpen? Wat was het ei van Columbus? Er was een moment dat we twee ontwerpen hadden, met beiden hun eigen aanhangers. Zouden we voor optie a of b gaan? We kwamen er niet uit tot er op een gegeven moment werd geopperd om de twee, toch vrij ver uit elkaar liggende, ideeën samen te voegen. Je kunt je voorstellen dat dat weerstand oplevert want beide groepen zaten vast in hun eigen oplossing. Hoe zorg je ervoor dat je twee ontwerpen integreert tot één? Maar toen de denkkracht was gebundeld hadden we eigenlijk vrij snel een goede oplossing. De keuze van het samenvoegen heeft geleid tot het succes van een fantastische innovatie. Als iemand nooit zo out-of-the-box had gedacht, waren we nooit zo ver gekomen. Neem afstand, kijk er opnieuw naar en durf een andere keuze te maken. Het werkt. Dat blijkt maar.”

Wat draagt deze innovatie bij aan de stad Amsterdam?

“Ik ben ervan overtuigd dat Amsterdam niet alleen nu, maar ook over vijftig jaar heel blij is met onze oplossing. Dat is natuurlijk een beetje arrogant om te zeggen, maar het punt dat ik probeer te maken is dat ons ontwerp heel toekomstbestendig is.

Met onze oplossing kunnen bomen gewoon blijven staan. Ook als ze dicht bij de rand van de kade staan. Dat is een enorme winst voor de stad, want grote bomen hebben aanzienlijk meer impact op de leefbaarheid van de stad dan kleinere bomen.

Ook hebben we tijdens het ontwerpen rekening gehouden met veel verschillende scenario’s. We zijn niet alleen bezig geweest met hoe de kade er nu bijligt, maar hebben ook rekening gehouden met de mogelijkheid dat Amsterdam de kades, of de ruimte achter de kade, op termijn anders zou willen inrichten. Dat kan, wij brengen geen enkele constructie achter de kade aan.

En er is bij onze oplossing ruimte om nog andere dingen te implementeren. We zijn aan het kijken of het element niet ook bruikbaar zou kunnen zijn als kabelkoker. Maar ook bijvoorbeeld combineren met elektrisch laadvoorzieningen van boten of auto’s of ecologische voorzieningen zou gekoppeld kunnen worden aan onze oplossing. Dat zijn onderdelen die er beperkt inzitten, maar mocht de gemeente over een paar jaar dergelijke toevoegingen willen doen, dan zou dat met een paar aanpassing al mogelijk kunnen zijn. Ons ontwerp geeft enorm veel flexibiliteit”